osoba urzędowa

См. также в других словарях:

• osoba — ż IV, CMs. osobabie; lm D. osób 1. «jednostka ludzka, człowiek, postać» Osoba starsza, młoda, w średnim wieku. Odzież dla osób tęższych. Osoby nie upoważnione. Obca, znajoma osoba. Przemądrzała, niesympatyczna osoba. W dali zamajaczyła jakaś… …   Słownik języka polskiego

• urzędowy — urzędowywi 1. «dotyczący urzędu, spraw załatwianych przez urząd, pochodzący z urzędu, stosowany w urzędzie» Urzędowe pismo, akta. Urzędowa pieczęć. Tekst urzędowy. Tajemnica urzędowa. Nazwa urzędowa. 2. «sprawujący funkcje związane z pełnionym… …   Słownik języka polskiego

• figura — ż IV, CMs. figuraurze; lm D. figuraur 1. «postać ludzka lub zwierzęca wyobrażona w malarstwie lub rzeźbie; posąg, statua; gwarowe i potoczne: krzyż, posąg, przydrożna kapliczka umieszczane w miejscach otwartych (przy drogach, na placach itp.) i… …   Słownik języka polskiego

• firma — ż IV, CMs. firmamie; lm D. firm 1. «przedsiębiorstwo handlowe lub przemysłowe» Dobra, solidna, stara, zasłużona, znana firma. Firma wydawnicza, kupiecka. Założyć firmę. 2. «zarejestrowana urzędowa nazwa, pod którą osoba fizyczna lub prawna… …   Słownik języka polskiego

• rewizja — ż I, DCMs. rewizjazji; lm D. rewizjazji (rewizjazyj) 1. «przeszukiwanie przez władze śledcze mieszkania lub innych pomieszczeń, przeglądanie rzeczy, obszukiwanie osób w celu uzyskania dowodów przestępstwa albo w celu znalezienia przedmiotów z… …   Słownik języka polskiego

• funkcjonariusz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba pełniąca funkcję urzędową w administracji państwowej; urzędnik : {{/stl 7}}{{stl 10}}Funkcjonariusz policji, ochrony kolei, pocztowy. <fr.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wysłannik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. wysłannikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba wysłana dokądś z jakąś misją, zwykle urzędową, oficjalną; poseł, delegat : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wysłannik rządu, episkopatu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień